‘I like me and you should like you.
‘We’re all good enough’
‘ฉันชอบตัวเองและพวกคุณก็ควรชอบตัวเอง’
‘ทุกคนดีพอ’
Tall girl (2019 )
วันนี้ได้มีโอกาสนั่งทบทวนตัวเองและค้นพบว่าตัวเราเองแต่ก่อน ก็มีหลายช่วงเวลาที่บางครั้งเราเองก็รู้สึกแปลกแยกและไม่ชอบตัวเองในตอนนั้น คิดว่าถ้าไม่เป็นแบบนี้คงดีกว่า ทำไมเราต้องเกิดมาเป็นแบบนี้ ครั้งแรกที่เราเริ่มไม่เข้าใจเริ่มขึ้นตอนเราที่ยังเป็นเด็กเรียนอยู่ในช่วงวัยประถม วันนั้นเป็นวันเด็กธรรมดาและก็เหมือนทุกโรงเรียนทั่วไปที่ทางโรงเรียนจะจัดกิจกรรม ซึ่งเราก็ต้องทำการโชว์การแสดงต่อหน้าผู้ปกครองที่มาร่วมงาน
แถวการแสดงถูกจัดตามความสูง เราที่อยากจะเต้นข้างหน้าอยากจะให้คุณพ่อคุณแม่ได้เห็นเราชัดๆ กลับต้องไปยืนอยู่สุดขอบเวทีเพราะความสูงในตอนนั้นที่สูงกว่าเพื่อนๆร่วมห้องอยู่มากโข ด้วยความที่ยังเป็นเด็กก็อดอิจฉาเพื่อนที่ได้เต้นอยู่หน้าเวทีไม่ได้
พอโตขึ้นอีกระดับในช่วงมัธยมต้น เราได้ย้ายโรงเรียนและเป็นครั้งแรกที่เราได้มีโอกาสเข้าร่วมงานกีฬาสีภายในโรงเรียนที่มีการจัดการแข่งขันอย่างจริงจัง มีการแข่งขันหลากหลายประเภท ใจเราตอนนั้นรู้สึกตื่นเต้นมากคิดว่าจะต้องสนุกแน่ๆ และกิจกรรมที่เราสนใจเข้าร่วมเป็นพิเศษก็คือการแข่งขันเชียร์ลีดเดอร์ เราไม่รีรอที่จะไปลงสมัคร แต่ด้วยจำนวนคนที่สนใจเยอะทำให้ต้องมีการคัดเลือก
เราในตอนนั้นมั่นใจมากซ้อมท่าต่างๆ เพื่ออยากจะนำเสนอให้เห็นว่าตัวเรามีความสามารถเพียงพอที่จะทำหน้าที่นี้นะ แต่ทุกอย่างกลับไม่เหมือนที่เราคิดไว้ การคัดเลือกไม่ได้ใช้ความสามารถด้านท่าทางใดๆ ที่เราตั้งใจฝึกซ้อมมาไม่มีความหมายใดๆ เกณฑ์คัดเลือกในครั้งนี้ใช้ความสามารถด้านหน้าตาเพียงอย่างเดียว ซึ่งแน่นอนว่าเราตกรอบในทันที เพียงเพราะไม่ได้น่ารักเหมือนเพื่อนคนอื่นๆที่ลงสมัคร
ตอนนั้นเราได้รับเหตุผลว่าเพราะฟันเราเรียงกันไม่สวย เวลายิ้มทำให้ไม่น่ามอง หลังจากนั้นเราก็ไม่เคยลงกิจกรรมประเภทนี้อีกเลย จากคำพูดนั้นทำให้เราที่เป็นคนยิ้มง่าย ก็เริ่มยิ้มน้อยลง น้อยลงเรื่อยๆจนความมั่นใจที่เคยมีก็หมดลงจนแทบจะเป็นศูนย์ ได้แต่คิดว่าทำไมเราต้องเป็นแบบนี้
แต่เมื่อเราโตขึ้นเราก็ได้เรียนรู้อะไรหลายๆอย่างมากขึ้น ได้เรียนรู้ที่จะรักตัวเอง ชอบตัวเอง มองเห็นคุณค่าในตัวเราเอง เหมือนกับประโยค ‘I like me and you should like you. We’re all good enough’ ที่ตัวละครเอกอย่างโจอี้พูดในภาพยนตร์เรื่อง Tall girl ‘ฉันชอบตัวเองและพวกคุณก็ควรชอบตัวเอง เราทุกคนดีพอ’ เป็นประโยคที่เราอยากจะบอกกับทุกคนเพราะเราก็เคยผ่านช่วงเวลาแบบนี้มาเช่นกันจึงรู้ดีว่ามันยากที่เราจะลืมคำพูดที่บั่นทอนจิตใจที่เราเคยได้รับเมื่อวันวานอย่างง่ายดาย อาจจะยากไปสักหน่อยแต่เราก็ไม่อยากให้ทุกคนจมอยู่กับคำพูดด้านลบที่เอาแต่ทำร้ายเราอยู่แบบนั้น ไม่ว่าใครจะมองว่าเราเป็นยังไง มีรูปร่างหน้าตาแบบไหน มีฟันที่เรียงสวยไหม ยิ้มแล้วเป็นไง ส่วนสูงเท่าไหร่ หรือมีรอยแผลเป็นบนหน้ามากน้อยแค่ไหน นั่นไม่ใช่เรื่องสำคัญเลย
สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการที่เราเป็นเรา คือการที่เราชอบตัวเองที่เป็นแบบนี้ ไม่จำเป็นต้องสนใจสายตาหรือคำพูดของคนอื่น ไม่ว่าคนอื่นจะพูดอะไรอยากให้รับรู้เพียงแค่เราไม่ได้เป็นอะไรทั้งนั้นเราเป็นเรา เป็นเด็กขี้เซานอนตื่นสายของคุณพ่อคุณแม่ เป็นน้องสาวตัวแสบที่ชอบทะเลาะกับพี่สาวเวลาแบ่งขนมไม่ลงตัว เป็นทาสน้องแมวที่บ้าน เป็นคนร้องเพลงเพี้ยน เป็นคนที่ตบมุขตลกของเพื่อนๆ จริงๆเราสามารถเป็นอะไรได้อีกเยอะแยะเลย อย่างที่บอกว่า ‘We’re all good enough’ หมายถึงทุกคนดีพอ
เราทุกคนดีพอที่จะถูกรักจากใครสักคน ไม่จำเป็นต้องไปหาไหนไกล เราคิดว่าใครคนนั้นควรจะเริ่มที่ตัวเราเองก่อนเป็นคนแรก เราทุกคนดีพอที่จะรักตัวเอง และเราอยากให้ทุกคนเริ่มรักตัวเองให้เหมือนกับการที่เราตกหลุมรักใครสักคนหนึ่ง เพราะการที่เราตกหลุมรักใครสักคนหนึ่งอย่างจริงจังจากหัวใจ ทำให้เราเห็นข้อดีของคนนั้น แน่นอนว่าต่อให้เห็นข้อเสียเราก็ยอมรับมันได้ มีอะไรดีก็อยากจะแบ่งปันให้กับคนๆนั้น อยากให้เขามีความสุข อยากให้เขากินอาหารที่มีประโยชน์ อยากให้เขาสุขภาพแข็งแรง นอนหลับเต็มอิ่มทุกคืนไม่มีเรื่องเครียดกวนใจ อยากให้ลองเปลี่ยนเขาคนนั้นเป็นตัวเราเอง รักตัวเองให้มากๆ ให้ตัวเองได้รับแต่สิ่งดี ยกตัวเราเองให้เป็นที่หนึ่งเสมอ
เราขอบคุณตัวเองที่คิดแบบนี้จนทำให้เรามีโอกาสได้เห็นเราในวันที่เรารักตัวเองมากพอ เรารักตัวเองที่เป็นตัวเองในวันนี้มากจริงๆ เราตกหลุมรักผู้หญิงคนที่ยืนอยู่ในกระจกคนนี้ คนที่เต็มไปด้วยความมั่นใจ คนที่ยิ้มได้จากใจโดยไม่ต้องคอยกังวล
สุดท้ายอยากให้พึงตระหนักไว้เสมอว่าไม่สมควรมีใครมาทำให้เราไม่ชอบหรือรู้สึกแย่เกี่ยวกับตัวเราเองได้ ไม่สมควรมีใครทำให้เรารักตัวเองน้อยลงได้ ให้ค่ากับคำพูดของคนอื่นให้น้อยและให้ค่ากับตัวเองให้มาก หวังว่าในทุกวันที่ก้าวผ่านไปชีวิตจะดำเนินไปด้วยความเรียบง่ายและมีความสุข
